Wie is Bodil de La Parra?
Bodil de la Parra is theatermaker van beroep. Ze werd geboren op 19 oktober 1963 te Amsterdam. Film en theater is geen onbekend gegeven als het de familie De la Parra betreft. Vader Pim verwierf als cineast naam om zijn artistieke manier van film maken. Zijn meest bekende werk is Wan Pipel. In 2018 schreef Bodil het script voor een theaterstuk over het familiehuis dat in 2012 door vlammen verwoest werd. Door het daverende succes werd zij benaderd om het verhaal nog eens te vertellen; maar dan in gedrukte vorm. Dit werd Het verbrande huis (2020).
De familie De la Parra was een gegoede Joodse familie die eeuwen geleden van Europa naar Suriname vluchtte. De Joden hadden toen niet de vrijheid om hun geloof te belijden in het land van herkomst. In de 19e eeuw had de familie een florerende apotheek in Paramaribo. Het huis aan de Zwartenhovenbrugstraat werd in deze eeuw gebouwd door grootvader Maurits Julius de la Parra. Het bestond uit een boven- en benedenverdieping. Op de benedenverdieping had de familie een apotheek en op de bovenverdieping woonden zij.
De auteur bezocht vanaf haar zesde jaar, vanaf 1969 dus, geregeld haar familie in Suriname. De Nederlandse kant van de familie verbleef dan op dit adres. Bodil heeft mooie herinneringen aan de familiewoning. Deze herinneringen legde ze vast, zodat zij niet vergeten zouden worden. In het boek beschrijft ze ook enkele pijnlijke thema’s die een behoorlijke invloed hadden op het welzijn van de familie: de onafhankelijkheid in 1975, de coup in 1980, de decembermoorden die daarop volgden, de devaluatie van de Surinaamse valuta en de dood van haar broer Pim-Jal. Bodil: “Het doet je wel wat wanneer je ziet dat een welgestelde familie - een familie uit de middenklasse - zó getroffen wordt door de ontwikkelingen in het land, dat zij in armoe geraakt. Ook van de eens florerende apotheek was er weinig over. Op het laatst was daar nog heel weinig te verkrijgen.” Toch doorstond de familie de tegenslagen.
Een belangrijke boodschap die de auteur aan de lezer geeft: “Familie kan met een oceaan ertussen nog steeds hecht zijn. Als buitenlander kan iemand zich toch Surinaams voelen.” Voor de schrijfster zelf is het boek dan ook een verkenningstocht naar het Surinaamse in haar. Aan Surinaamse schrijvers geeft Bodil de volgende boodschap mee: “Schrijf! Suriname heeft nieuwe auteurs nodig. Maak het tot uw plicht te schrijven over dit mooie land en de cultuur.” Als tip voegde de schrijver eraan toe dat Surinaamse auteurs kunnen leren van klassieke Surinaamse schrijvers zoals Astrid Roemer, Dobru, Edgar Cairo, Bea Vianen en Anton de Kom.
De familie De la Parra is een mengelmoes van verschillende bevolkingsgroepen: Joods, Portugees, Creools, Inheems en Schots. Van de familie van moederszijde, de Chinees-Indische kant van de familie, verscheen ook een theaterstuk: Dagen van rijst. Op de vraag of er nog een boek van de hand van Bodil de la Parra verschijnt, was het antwoord dus: “Het theaterstuk over de familie van moederszijde vastleggen.”
Artikel geschreven door:
Nicole Berghout
