Wie is Don Walther Donner?
Walther Donner (1929 – 2022) werd geboren in Paramaribo aan de Gongrijpstraat. Later zou hij over zijn jeugd schrijven in Swietie Sranang kan me nog meer vertellen. Herinneringen aan een rotjeugd. Donner heeft in verschillende landen gewoond, gestudeerd en gewerkt. Na de Tweede Wereldoorlog ging hij naar Aruba. In 1951 verruilde hij het eiland met Nederland. Hij bezocht daar de HBS en studeerde er economie en rechten. Deze laatste studie rondde hij niet af, omdat hij in 1957 naar Curaçao verhuisde waar hij een baan kreeg als ambtenaar. Op Curaçao voltooide hij wel zijn rechtenstudie. In 1960 vertrok hij weer naar Nederland om te promoveren. Zijn proefschrift was getiteld The Financial Mechanism of the Netherlands Antilles. In 1963 ging hij terug naar zijn geboorteland. Hij deed een mislukte gooi naar de politiek, werd vervolgens hoogleraar aan de Juridische Faculteit van de Universiteit van Suriname. In 1974 vertrok de schrijver weer naar Nederland en vandaar naar diverse landen zoals Barbados, de Verenigde Staten en Costa Rica waar hij hoogleraarschappen bekleedde aan diverse universiteiten.
Hij heeft boeken en artikelen over economische vraagstukken geschreven zoals Suriname en de EEG, Central Banking in Surinam, El Efecto Economico de la Asociacion de Surinam con el Mercado Comun Europeo. Voor studenten publiceerde hij Scripties schrijven met gemak. Van zijn hand is ook De betekenis van de Nederlandse taal voor Suriname en de Surinamers.
Ook als romanschrijver was hij bijzonder productief. Hij schreef onder het pseudoniem Don Walther en/of Jefferson William.
Enkele romans zijn: The Politicians, Politics Pays, But your Honour, The Shadow of The Past, The Case of the Hairy Grotto (ook in het Spaans onder titel El Caso de la Cueva Peluda), Het Noodlot, Maar Edelachtbare, The Road to Riches, Hoe neem ik een politieke tegenstander te grazen, Het bloed kruipt……, De laatste prijs (verhalenbundel), De Heupzwaai, Zeg nooit, nooit, De zangvogel, De pechvoel, Veroordeeld door het vooroordeel, Oude moppen in een nieuw jasje, De Rampspoed, Broeder Anansie in de politieke arena, De samenzwering, Boete zonder schuld.
De onderwerpen van zijn literair werk hebben een juridische of politieke achtergrond met als plaats van handeling een fictief land, Bellicosario geheten, gelegen in het Caraibische gebied. Veel mensen menen daarin Suriname te herkennen. De schrijver zelf laat het in het midden. Donner heeft een smeuïge schrijfstijl waarin hij vaak een loopje neemt met politieke kopstukken.
Nog tijdens zijn leven werd de Walther Donnerstichting opgericht. Wijlen Derryck Ferrier (1933-2022), tijdgenoot en lid van het eerste bestuur van de stichting noemde Donner “een liberaal en wetenschapper die zich niet laat leiden door politieke zijsprongen.” De Stichting organiseert jaarlijks in samenwerking met het verzekeringsbedrijf Self-Reliance en Schrijversgroep’77 een schrijfwedstrijd om de lees- en schrijfvaardigheid van Surinamers te bevorderen. Zijn laatste jaren bracht Donner door in zijn geliefd geboorteland. Vanuit zijn stulpje in het bejaardentehuis Huize Margriet stuurde hij regelmatig commentaren op de politiek-economische situatie van Suriname naar iedereen die zijn e-mails wilde lezen. Mensen die weleens protesteerden tegen de overvloed aan analyses wees hij zonder rancune op de delete-knop. Walther Donner is 92 jaar geworden.
Artikel geschreven door:
Nicole Jonathas
