Wie is Stieffano Irodikromo?

Schrijver Stieffano Irodikromo

Stieffano Irodikromo: “Dankzij deze verbetering (meer lezen) ben ik een uitblinker op academisch gebied.”

Als iemand de (familie)naam Irodikromo hoort, denkt men vaak aan wijlen Soeki Irodikromo. Deze beeldende kunstenaar maakte prachtige schilderijen, die bij menig Surinamer een gevoel van nostalgie en liefde voor het vaderland oproepen. In het tijdschrift Parbode wordt Soeki geroemd als kunstenaar die vooral voor de Surinaams-Javaanse gemeenschap een groot voorbeeld was. In zijn kunstwerken zijn altijd elementen van de Javaanse cultuur verwerkt. Soeki was de grootoom van Stieffano Irodikromo. Hij noemde hem opa. Ook voor Stieffano is Soekie een groot voorbeeld. Hij heeft de ambitie net zo creatief te worden als zijn ‘opa’. 

Stieffano werd geboren op 13 juli 2001 in Paramaribo. Op zijn tiende verhuisde hij naar Nickerie, waar hij het mulo en het vwo doorliep. In 2020 was hij een van de bestgeslaagden van de Scholengemeenschap Nickerie. Kort daarna, in 2021, debuteerde hij als schrijver met het jeugdboek Wie ben ik? De ondertitel, De tekenwedstrijd, laat zijn connectie met beeldende vorming zien. Pesten, de domme rij op school, uitgelachen worden, het zelfvertrouwen kwijtraken… Aliandro, de hoofdfiguur in het verhaal, maakt het allemaal mee. Gelukkig weet hij door zijn tekentalent de waardering van anderen te winnen. 

Stieffano Irodikromo wil jongeren motiveren om te allen tijde zichzelf te zijn. “Kinderen zijn heel kwetsbaar, waardoor ze over het algemeen gemakkelijk te beïnvloeden zijn. Ook kunnen zij makkelijk worden neergehaald door leeftijdsgenoten en ouderen. Dit boek reflecteert daarop en leert de lezer omgaan met tegenslagen,” zegt hij. Het thema, - persoonlijke ontwikkeling -, vindt hij cruciaal. Jongeren moeten de kans krijgen zich te ontwikkelen en te floreren, als een bloem die door eenieder wordt bewonderd. 

Irodikromo schreef het boek toen hij zelf door een donker dal ging. “Ik moest mijn emoties kwijt, omdat die mij steeds terugvoerden naar nare ervaringen op de basisschool. Ik pakte mijn pen en schrift en ging aan de slag. Bizar, maar ik had binnen vijftien minuten de grote lijnen van het verhaal neergepend.” Zijn inspiratie kreeg hij dus uit zijn omgeving en de invloed die deze heeft op zijn gemoedstoestand. 

Op de vraag of er meer boeken komen, antwoordde Stieffano dat hij plannen heeft voor een boek dat te maken heeft met zijn huidige studie. Hij studeert rechten aan de Faculteit der Juridische Wetenschappen van de Anton de Komuniversiteit van Suriname. “Ik wil de samenleving overspoelen met juridische informatie.”  

Stieffano geeft andere jonge schrijvers mee dat zij hun verhaal - ondanks uitdagingen - gewoon moeten schrijven. Jonge lezers geeft hij het advies meer Surinaamse boeken te lezen. De lezer kan veel leren over de Surinaamse cultuur en uit de inhoud van de verhalen. Stieffano kweekte bij zichzelf de liefde voor lezen aan, nadat hij slaagde van de muloschool. Volgens de auteur bracht dat moment van zelfreflectie een ommekeer in zijn leven. Hij las vanaf dat moment steeds meer. Hij zag tijdig in hoe belangrijk lezen is voor zijn verdere studiecarrière. Zo indrukwekkend als Soeki Irodikromo was in de manier waarop hij de beeldende kunst uitdroeg, zo indrukwekkend wil Stieffano ook worden… maar dan met woorden.

 

Artikel geschreven door:
Nicole Berghout

pro-mbooks1 : surinameportaal