Wie is Theo Ruyter?

Theo Ruyter is geboren in 1944 in Haarlem, Nederland, vlak voor het einde van de Tweede Wereldoorlog. Zijn eerste idool was een missionaris met een grote baard uit Nieuw-Guinea. Na zijn studie Internationale Betrekkingen aan de universiteit van Amsterdam verhuisde hij in 1972 naar Tanzania, waar hij drie jaar woonde. Hij werkte er als Afrika-correspondent voor verschillende Nederlandse media. Daarnaast publiceerde hij de non-fictie boeken De Koe lacht niet meer en Requiem voor de Hulp. Hij liet zich kritisch uit over ontwikkelingshulp aan Afrika. Ook richtte hij het Comité tegen de Goede Doelen Gekte op. In 1976 keerde hij terug naar Nederland, maar Afrika bleef trekken. Van 1985-1988 woonde hij weer op dat continent en wel in Tanzania en Ethiopië. Daarna maakte hij een wereldreis vanuit Europa via Azië en Australië naar Oceanië en via Noord- en Midden-Amerika terug naar Europa

In 2012 verscheen zijn novelle Retourtje Afrika bij uitgeverij In de Knipscheer. Ruyter blikt in dit boek terug op zijn ervaringen in Afrika, maar ook op zijn persoonlijk leven. Hij is twee keer getrouwd geweest. Zijn eerste vrouw, met wie hij in Tanzania woonde, kwam om bij een verkeersongeluk. Het tweede huwelijk werd gezegend met twee kinderen die in Nederland opgroeiden. In Retourtje Afrika maakt een vader, die jaren in Afrika heeft gewoond, met zijn twee tienerkinderen een reis naar Afrika. De reis wordt geen succes. Afrika is veranderd en vader en kinderen hebben verschillende interesses. 

Eind 2014 begon Theo Ruyter als journalist in Suriname voor onder andere het maandblad Parbode en het avondblad De West. De Blauwe Neger verscheen in 2016 bij uitgeverij Ralicon. In deze driedelige roman verwerkt Ruyter zijn ervaringen en visie op Afrika. Opnieuw is de manier waarop ontwikkelingswerkers vooral hun eigen belangen vooropstellen het thema. De hoofdfiguur is Geert van Pinxteren, een ambitieuze landbouwkundige die zich vestigt in Tanzania, succesvol zakenman wordt, nationaliseert tot Tanzaniaan en zelfs de politiek ingaat. 

In 2017 kwam bij Publishing Services Suriname Gerrit, wetiwakaman, van de regen in de drup. In deze verhalenbundel beschrijft hij typische Surinaamse taferelen waar hij als wetiwakaman (witte zwerver) tegen aan loopt. In oktober 2018 publiceerde hij in eigen beheer Prikkeldraad, een selectie van veertig blogs. 

Op de sites dbnl.org en schrijversgroep77.org zijn nog reeksen artikelen van Ruyter te vinden. 

In 2018 verhuisde hij naar Bonaire, waar hij vanuit Kralendijk zijn blogs begon te posten. In Het verdriet van Bonaire gaat hij in op het onbegrip van Nederlandse gezaghebbers voor de op Bonaire gegroeide bestuurstraditie. De eilandbewoners hebben nog een zware kluif aan hun slavernijverleden.

Artikel geschreven door:
Nicole Jonathas